Wrocławskie zajezdnie

Pierwszymi zajezdniami w mieście były zajezdnie zbudowane w latach 70 dziewiętnastego wieku na potrzeby konnych tramwajów BSEG. Mieściły się one przy ulicach Skłodowskiej-Curie (na wysokości Nauczycielskiej - do dzisiaj można tam zobaczyć kawałek torów), Powstańców Śląskich (na wysokości Wielkiej) i przy Placu Strzegomskim (zlikwidowana w 1884 roku). W 1884 roku dobudowano zajezdnię przy ulicy Ziemowita (do dziś można zobaczyć biegnące w jej kieruku torowisko odgałęziające się od nieczynnego torowiska na Nabycińskiej) która zastąpiła tą przy Placu Strzegomskim. Po elektryfikacji linii BSEG zajezdnie te zostały zlikwidowane, z wyjątkiem zajezdni przy Ziemowita, która do 1906 roku obsługiwała ostatnią linię tramwajową kursującą wzdłuż ulicy Parkowej.

Kolejne zajezdnie były już budowane na potrzeby taboru elektrycznego i autobusów i wszystkie istnieją (i są wykorzystywane) do dzisiaj. Ich numeracja jest zresztą odziedziczona po czasach niemieckich, a nadana została przez SSB. A oto one:

Zajezdnia 1 przy ulicy Kamiennej 74 (róg Ślężnej) wybudowana została ok. 1902 roku na potrzeby SSB. Od tego czasu jest nieprzerwanie eksploatowana przez tabor tramwajowy, z wyjątkiem krótkiej przerwy po wojnie wymuszonej przez jej zniszczenia.

Zajezdnia 2 przy ulicy Słowiańskiej 16 została wybudowana w 1910 roku na potrzeby dynamicznie przyrastającego taboru SSB. Służyła potrzebom taboru tramwajowego praktycznie bez przerw (jej zniszczenia wojenne były niewielkie).

Zajezdnia 3 przy ulicy Ołbińskiej 25 została wybudowana ok. 1901 roku na potrzeby taboru elektrycznego należącego do BSEG. Od 1911 roku należała do SSB. Po wojnie przeznaczono ją na potrzeby taboru specjalistycznego - obecnie jest to siedziba wydzielonej z MPK spółki Zakład Torowy.

Zajezdnia 4 przy ulicy Powstańców Śląskich 209 (róg Szczytowej) również została wybudowana ok. 1901 roku na potrzeby powstającego taboru elektrycznego należącego do BSEG. Od 1911 roku należała do SSB. Po wojnie ze względu na znaczne zniszczenia została odbudowana dopiero w 1954 roku. W dalszym ciągu służy potrzebom taboru tramwajowego.

Zajezdnia 5 przy ulicy Legnickiej 295 podobnie jak poprzednie dwie została wybudowana ok. 1901 roku na potrzeby elektrycznego taboru BSEG. Od 1911 roku należała do SSB. Po wojnie ulokowano na jej terenie Zakłady Naprawy Tramwajów (obecnie po prywatyzacji firma Protram), którą to funkcję spełnia do dzisiaj. Sporadycznie eksploatuje się z niej niewielkie ilości tramwajów jeśli zachodzi taka potrzeba (na przykład z powodu czasowego wyłączenia innej zajezdni). Po ukończeniu trwającego włąsnie remontu część jej obiektów stanie się siedzibą Muzeum Komunikacji Miejskiej.

Zajezdnia 6 przy ulicy Wróblewskiego 38 (róg Tramwajowej) została wybudowana w 1913 roku na potrzeby wciąż przyrastającego taboru SSB, któremu nie wystarczały już dwie zajezdnie wybudowane przez SSB i trzy odziedziczone w 1911 roku po BSEG. Po wojnie jej zniszczenia były niewielkie, tak więc na potrzeby taboru tramwajowego wykorzystywana była praktycznie bez przerw.

Zajezdnia 7 przy ulicy Grabiszyńskiej 184 została wybudowana ok. 1892 roku na potrzeby ESB. Od 1924 roku należała do SSB. Po wojnie jej zniszczenia były tak znaczne, że nie wznowiono jej eksploatacji. Po odbudowie (lata pięćdziesiąte) została przeznaczona na "inne cele" (trudno jest mi powiedzieć co to oznacza). W 1963 roku zostaje przeznaczona na potrzeby rosnącego taboru autobusowego, którą to funkcje spełnia do dzisiaj.

Zajezdnia 8 przy ulicy Krakowskiej 71 została wybudowana w roku 1901 na potrzeby powiększającego się taboru ESB. W 1924 roku zostaje przejęta przez SSB, które po wprowadzieniu w 1925 roku komunikacji autobusowej przeznacza ją na potrzeby autobusów. Rolę te pełni również po wojnie, aż do końca lat osiemdziesiątych, gdy jej funkcje przejmuje nowo wybudowana zajezdnia 10. Obecnie zajezdnia 8 nie pełni już chyba żadnych sensownych funkcji - MPK wynajmuje jej teren komu popadnie (są tam więc jakieś warsztaty, ostatnio widziałem kilka ciężarówek należących do znajdującego się po drugiej stronie ulicy Cussons-a...). Ale są też związki z komunikacją miejską - na jej terenie stacjonuje bowiem tabor Dolnośląskich Linii Autobusowych. Jak widać konkurencja ładnie współżyje. Niestety dni tej zajezdni są policzone - miasto rozpisało przetarg na sprzedaż terenu - ma tu stanąć centrum handlowe. Wielka szkoda...

Zajezdnia 9 przy ulicy Obornickiej 131 została wybudowana w 1984 roku na potrzeby dynamicznie sie rozwijającego taboru autobusowego MPK. Jest pierwszą zajezdnią wybudowaną od podstaw po wojnie. Planowane jest jej powiększenie związane z planowaną likwidacją zajezdni 10.

Zajezdnia 10 przy ulicy Tyskiej 18 została wybudowana pod koniec lat osiemdziesiątych na potrzeby wciąż rozwijającego się taboru autobusowego. Przeniesione do niej zostały wtedy autobusy z zajezdni 8. Od 1992 roku znajdują się tam też warsztaty naprawczo-remontowe autobusów. Od 1 maja 2001 została zamknięta. Przyczyną były znaczne koszty dojazdów z tak strasznych peryferiów, znaczne zniszczenia po powodzi, itd. W zamian powiększona została zajezdnia 9, tam też przeniesiono warsztaty. Część taboru (autobusy solo) trafiła do zajezdni 7.

Poniższa mapka przedstawia lokalizację wszystkich zajezdni.